Eski bir dağdan başka ne olabilir bu küçük taş

Zaman konuştu onunla suyun ve rüzgârın diliyle

Anılar ve düşler yumuşattı kıvrımlarını

Çağlar incelip sığdı içine

Annesinin üşütmesin diye kat kat giydirdiği çilli çocuğu

Teninde silinmez yağmur benekleriyle oturuyor avucumun hafızasında yahut hayalinde

Belki de biraz uzakta şu an

Durgunluğun üzerinde sekiyor ya da kandan bir gölcüğün kıyısında uzanmış

anlatıyor başından geçenleri

göstererek açtığı yarayı…

01,02,20