Hızlanınca tempo susuyorum
Ve geri dönüyorum nakaratta aralarına
Kimsenin gözüne kaçmadan bilinsin diye
ortaya hiç atmadan kendiliğimi
Oynuyorum halkanın kenarında
Parmaklarımda ses çıkarmayan şıkıdımlarla
Ama işkembecide “ Benimki bol taneli olsun!” diye höykürecek kadar özgüven bağışlamış aciz kuluna
Çok şükür Rabbim
Bin şükür Rabbim…
11,10,19
