Hızlanınca tempo susuyorum

Ve geri dönüyorum nakaratta aralarına

Kimsenin gözüne kaçmadan bilinsin diye

ortaya hiç atmadan kendiliğimi

Oynuyorum halkanın kenarında

Parmaklarımda ses çıkarmayan şıkıdımlarla

Ama işkembecide “ Benimki bol taneli olsun!” diye höykürecek kadar özgüven bağışlamış aciz kuluna

Çok şükür Rabbim

Bin şükür Rabbim…

11,10,19