Günleri eritiyorsun günlerinin içinde

Mülteci harfleriz ağzında, tutunabildiğimiz seslerle konuşuyoruz bu yeni iklimle

Rüyalarımızdan serpiyorsun rüyalarına bir tutam tuz gibi, kaynayan suya atılan defne yaprakları gibi

ucuz düş gücünüz senin, mülteci bir tadız ağzında

kaçarken yanımıza alabildiklerimiz kadar  kaldı bizden

Sen yetiniyorsun bizimle; biz de uykunu uyuyoruz, yeni bir vatanmış gibi uyuyoruz bütün uykunu

ama hiç görmüyoruz seni rüyalarımızda, hiç lafa girmiyorsun, hiç küfür etmiyorsun hükümetlere, kafa çekmiyorsun bizimle, hiç şiir okumuyorsun günleri günlerine eriten sesinle

Sen yetiniyorsun soğuk giren deliğini ruhunun kapatır gibi yırttığın bir parça bizimle…

01,11,18