Günleri eritiyorsun günlerinin içinde
Mülteci harfleriz ağzında, tutunabildiğimiz seslerle konuşuyoruz bu yeni iklimle
Rüyalarımızdan serpiyorsun rüyalarına bir tutam tuz gibi, kaynayan suya atılan defne yaprakları gibi
ucuz düş gücünüz senin, mülteci bir tadız ağzında
kaçarken yanımıza alabildiklerimiz kadar kaldı bizden
Sen yetiniyorsun bizimle; biz de uykunu uyuyoruz, yeni bir vatanmış gibi uyuyoruz bütün uykunu
ama hiç görmüyoruz seni rüyalarımızda, hiç lafa girmiyorsun, hiç küfür etmiyorsun hükümetlere, kafa çekmiyorsun bizimle, hiç şiir okumuyorsun günleri günlerine eriten sesinle
Sen yetiniyorsun soğuk giren deliğini ruhunun kapatır gibi yırttığın bir parça bizimle…
01,11,18