Gözlerine isimleriyle yaşamak isteyen çiy kuşları inip kalkıyordur bu günlerde

Oralardan bile aklımı yaprakların hışırtısıyla ve yeşil limon kokusuyla dolduruyorsun

dün gece çiçekli bir elbise giydiğine yemin edebilirim

Haydarpaşa’ dan kalkan hayal meyal bir ekimle geliyorum sırtımda göstermelik bir çanta

parmaklarımın boğumlarını tımarlıyorum nicedir, tuttuğumda ellerini yanılmasınlar

Bir de sana İzmit’ te trene binen Boşnak oğlandan pişmaniye alacaktım ama vurmuşlar onu ben de yeni öğrendim

yüksek hızlı bir intihar süsü vermişler ölümüne 

kız meselesi diyen de var yerleşik bir hayata geçme hevesi diyen de

Ah sevgilim

yana yatmış yazılı taşların

kirpiğinde biriken yaşların

gününü gün eden puştların ömrü uzun olsun

söyle, ayıp yok aramızda

söyle, dönerken İstanbul’ dan sana ne getireyim…

08,10,18