Tanımlanamayan bir cisim yaklaşıyor

Parmaklarından, saçlarından hemen okunmazsa akarken birbirine karışacak harflerle dolu sayfalar süzülüyor

ben ve Kara Köpek ıslağız, terliyiz, suyu sevmiyoruz, dalgalardan ürküyoruz

ince kumdan ve ölü deniz canlılarının tozundan mamul bir zırhla koruyoruz kendimizi

ama gözlerimiz Aşil’in ayak bileği Vuruluyoruz

ezilmiş kola kutularının, dibine kadar çekilmiş izmaritlerin, dün yenmiş ekmek arası tavuk döner kokularının üstüne yığılıyoruz

tanımlanamayan bir cisim yaklaşıyor

başka yerçekimlerinde öğrenmiş yürümeyi

daha hafif, daha uçmaklı adımlarına tezat hayli ağır çekiciliği

Kara Köpek ve ben öyle çok korkuyoruz ki

insan olmak için düşürmeseydim iki bacağımın arasındaydı şimdi benim de kuyruğum

Öyle çok korkuyoruz ki

ölemiyoruz

ödümüz şaşırıp kalmış

üstüne basılmış çubuk kraker gibi un ufak

Dağılmışız

Yaklaşıyor

elindeki havlu

kıyıma ayarlanmış bir lazer silahı

artık bize her yer Tatooine

dökülmüş sayfalar buhurdanıyor öğle sıcağında 

Sahil

baltası civalı mürekkebe bulanmış  Raskolnikov kokuyor…

24,09,18