ilkin annesini özlemiş bir kız çocuğu çıkıyor dalgaların arasından

kuyruğuna basılmış, bayağı bayağı kocaman, adam azmanı bir balık ciyaklayarak

çişini tuzlu suya salıvermiş kara kıvırcık bir oğlan

bayram arifesi bakkalın şeker çuvalı sanki deniz

göz göre göre, kepçe kepçe eksiliyor

ben ve göçmeyi terketmiş yaşlı kuşlar olup biteni seyrediyoruz

kıyıda haliyle alabildiğine kum var

güneşten gevremiş plastik şezlonglar, insanı sarhoşluğa sevk eden promosyon şemsiyeler, tepsilerindeki yükü ayyaşlığımıza indiren asgari geçim indirimi maaşlarına yansıtılmamış Kürt garsonlar

bir de ayaklarımızın altına serili taşlar var

herkesin her şeyi gibi taşlar:

meğer eskiden bu yarım bir kalpmiş taşları

öldürülmüş bir filin hortumuymuş taşları

bayatlamış zencefilli kurabiye değil mi bu allasen taşları

aman ya bu sadece bir taşmış yahu taşları

gibilerden bile çok taş var kumsalda

-hem kimin daha çok sözü olurki duran taşlardan-

bir de biz varız hala: ben ve yaşlı kuşlar

işte annesini özleyen kız da geri geliyor

kollarını açıp hasretle kucaklıyor ilk dalgayı

kuyruğunu çırpıyor hızla

beğendiği yaraya sıkılmış bir mermi gibi

kayboluyor kekrek bakışlarımızdan

ta derinlere

soluk almaya gidiyor…

10,07,18