Sana buradan başlayarak anlatacağım herşeyi

suyumdan bir yudum vereceğim

ekmeğimin köşesinden bir lokma

arkası boş bir sayfayı koparıp eline tutuştururcasına

o geceden başlayacağım söze:

anamın kucağına oturmuştum

kıçım kayıp gitmişti

değmek üzereydi toprağın gün boyu biriktirdiği kıpır kıpır sıcağa

uçaklar göz kırparak alçalıp yükseliyorlardı tepemde

tam dört yaşımdaydım

ona kadar hatasız sayıyordum

bıraksalar bakkala varır gelirdim

yaz yeni gelmişti

hızlı hızlı gelmişti

terliydi

akşamlar birden ısınmıştı

ama ürkek yüreği anamın sabaha karşı pencereyi kapatıyordu

babam mobiletine binmiş egzosunda maytaplar patlata patlata dondurma almaya gitmişti

sesimizi duyan komşular çıkıştılar evlerden

kapılarda artık olmayan koyunlardan kalma çanlar çıngırdadı 

asma dalları rüzgarda hışırdadı

tepsiye dizilmiş çay bardaklarının içinde kaşıklar şıkırdadı

“Hadi say da duysun teyzeler.” dedi annem

yediye kadar yetti gücüm

dilim sekize dönmeden uykum geldi

– Dondurma

– Yarın yersin

– Çukulatalıyı bitirmeyin

Yaz yeni gelmişti

neredeyse beş yaşındaydım

anamın kucağında serin serin uyuyordum

arka bahçeye giden yağmurlamanın borusundaki patlak üç gündür kulağıma aynı şeyi fısıldıyordu:

– Unutma bu geceyi anlatacaksın, zor bir zamanda lafa buradan başlayacaksın…

22.05.18