Yetiştiremiyoruz eski hikayeleri yeni aşklara
filler kadar da mı sadık değiliz köklerimize
belki alıştık durduğumuz yerde ölmeye
Aynayı çizen bir kırışıklık olduk sanki
Göçmeyi bıraktık ardı sıra yağmurun
çayırların ateşine verip yazgımızı kaçardık oysa
yıldırımın kamçısından
Uyurken yıldızların solgun gecesinin altında
yaklaşınca çakallar
toynaklarıyla toprağı uyandıran atları da terk ettik…
22,11,17
