Bana Tanrılar verdiler

kabul edilmiş dualar

kıblesiz tapınaklar verdiler

kanlı sunaklar

bana büyülü kitaplardan büyülü sözler seçtirdiler

düğümler çözdüm

muskalar çıkardım yatakların altından

domuz yağlarını bile sildim eşiklerindeki

Sonra çiçekten delirmiş baharlar döktüler önüme

ılık kumsallar

dalgın düşen yapraklar

pekmezle eriyen karlar

ne varsa verilince insanı mutlu eden

bir kutuyu açtığında görmeyi umduğun

Sonra ”düş artık yakamızdan !” dediler

Bir bulutun seyridir şimdi her uyanışım

perdemi açtığımda dağılan karanlık

eksik bir çocuktur büyümeyi oyuncak sanan

27,03,16