Photo by Pixabay on Pexels.com
kekeleyerek açsa da tutuk değildir kokusu
otları biçen
gülü diken el
güzel yaz ismimi
şarkının peşinden kalkan trenlere sallanan mendili katlayan
içi boş kamışları o şarkıya bürüyen el
güzel yaz ismimi
poyraza çamaşırlar seren, kaldıran
paslı civataları sıkan
sözler mayalayıp doymaz tanrılarına bütün göklerin dualar pişiren el
güzel yaz ismimi
suya günah aklayan
rüyaya ekmek doğrayan
yazısı dokunaklı el
güzel yaz ismimi
güzelce yaz…
26,05,20
bağışlandığım sunakta giriyorum aynı günaha
kitap değişmiş olsa da sabit bir tanrının bıçağının keskinine yaslıyorum boynumu
teslim olmadım döndüm sadece
çığlık var mı boşlarında
boğazımdan sesler kopartıp başlatacak şiiri
Eyyy diyorum eyyy
bilmiyorum sözlerimi büyütecek başka ünlem
çünkü tekrar seviyorum seni
bilmiyorum başka neresi ikimizden daha tenha
başka nerede öpüşmek ayetlerden iner dudaklara…
22,05,20
Photo by omar alnahi on Pexels.com
cigaradan sönmüş ciğerlerimde bir çift kısık sesli kanat
hırıltıyla çırpınır durur
senin gökteki evine ben nasıl geleyim
yakılabilir elbette onlar
duaların külünde yükselen is çekilir kirpiklerine
baksın şimdi gözlerin alev almadan güneşe ve başka aydınlıklara
sen de biraz yağmur döksen çukurlarımıza ne güzel olur
çamur karacak ellerimize şekiller üfledik
inayetini bekliyoruz sevgilim
rendele bize ululuğundan
sıcakken heveslerimiz
erisin suretin pişireceklerimizde
hayır, hayır
bana daha büyük kanatlar verme
yeni açtı pembe gül
börülceler filiz vermiş
başından ayrılamam kudurmuş gibi çiçek döküyor biberler
ben senin gökteki evine neden geleyim
kusursuz yuvarlıyor dalında zeytini rüzgar
göğsümün kıllarına salıncaklar kurulmuş
ter damla sallanıyor gece
kelâmın gölgelere karışmış…
20,05,20
Ay bulaşan gölgesi
gecenin meylinden aldı hızını
söktü hafızanın yatağından hayâl edilirken kulpundan kırılanı
Söylendiği saatindi oysa söz
benzeyiş sonrasında her hatırlanan
Çatlak dudakta ince rakı sızısı
geçer bir damla suyla
ama yine kıvranacak el, yine kalkacak kadeh
Başka türlü nasıl bozulur sırrı dökülen yüzün aynaya yaptığı büyü…
08,05,20
kuşlar, böcekler
çiçekler, can erikler
kızıl kuyruk bir uçurtma senin bahardan eksiğin…
öldürdü zangoçu tırnakları boyalı oğlan
asıldı sarkan urgana var gücüyle
titredi ve büyüdü ilhamı içinde geçen şarkının geç vakit geçerken içinden laf sokmaların, ucuz et pazarlıklarının, bir onu çeviren çevirmelerin
ve sırtını dönmüş tanrıların kutsal kulelerinden taştı vakitsiz -cumalardan, pazarlardan önce- kalbin vaazı
bir kaşıntının izdüşüdür onun hor görülen duası varlımızın tecrübesinde
tenle parmak arasında büyür iyi huylu dikeni
batar görmezden geldikçe biz: sevgili kullar: boşluk dolduranlar: kafa sallayanlar: el öpenler: eli değnekliler: değnek gördükçe bükülenler
kanatır kimsenin kimseye ağlayamadığı damlayı…
03,05,2020
Photo by Ana Paula Lima on Pexels.com
karanlıktır saçları
gündüzün getirdiği zaman onda ağarmaz
söndürür cigarasını akşam sefaları kokmaya başlarken
kolundaki saatte akşamın sekiz buçuğu
babadan kalma bir hatıra gibi durur…
