Orman denize yürüdü
Omuza uzayan saçlarıyla
Dağın ensesinden inerek
Bulutların demir olduğu o günde
Gök sert yastığını koydu düşümüzün altına
Çobanın ellerinde yorgunluktan yontulmuş uzun değnek
Dayanmış uyuyordu meşe palamutuna…
09,09,20
Her şeyden esmer,
Göğe konunca açılsa da
Yıldızları gecenin/
Düşen yaprağı
Bulmalısın çabucak
Uyanmadan ağaç/
Öğrenmeliyim
Sol elle iş yapmayı
Yoksak biz eğer/
Gökyüzü mavi,
Çıkmalı gölgesinden
Huş ağacının/
Gülü bulmaya
Seninle gidelim mi
Kadife seziş/
Ihlamur kokar
Serpilirsen dilimde
Bütün sözlerim/
Çocuklar söktü
Bense yeni başladın
Okumaya baharı/
Bak gördüm seni
Saklansan da benden
Küçük kırlangıç/
Şu yeşil zeytin
Kapkara olacak mı
Gözlerin gibi/
29,08,20
Dağların ardında koşuyor yankı atları
unutulmamış pişmanlıkların peşinde
Her gece aynı masada kahrediyor aptallığına Dionysos
Ah nasıl kaptırdım, diye dövünüyor, suyu şaraba çeviren küpümü İsa’nın tanrısına
Nicedir geçmiyor adım kutsal günlüklerde,
taş sunaklar kanlanmıyor kulların dilekleriyle
Ezdiğim üzüm,
çürüttüğüm kabuk
neşesi hadım edilmiş şenliklerde
buruk bir tat emzirdiğim sarhoşluk artık bana
Sıcak yanağını sevgilinin söküp aldılar göğsümden;
nasıl severdim oysa onu kalabalıklar içinden seçmeyi,
çiçekler yaratmayı yan yana gelene kadar,
ağacın gölgesinde dönmeyi bir öpüşmek saati gibi fırıl fırıl
Koşuyor yankının atları
Koşuyor sesimin dünyayla çarpışan heyecanı
Yetişmek ne zor dörtnala acılarla geçen şimdiye…
22,08,20
Herkesten gittiği gibi
ne kadar gidiyorsa herkesten
öyle gitti
üç beş kuruş parlamak için başkasının gözünde
öğrendik ki
bu filmde de en gâvur, en ışıklı yer rehincinin dükkânı
Böyle böyle anladık rüzgârda hışırdayan palmiyelerin ruha esenlik katmadığını
biz karanlıkta sarhoşlar değildik
biçilmiş çimenlerdi çürürken dumanlayan gecenin aklını
Kalbimizi de dinledik
atıyordu pata küte, pata küte, pata küte
atmamış aslında hiçbir şeyi yavşak
silkeleyip kaldırmış yerli yerine
şöyle bir havasını değiştirip ,
tazeleyip
damarlarda biriktirmiş düşük yoğunluklu lipidlere yapıştırarak sürgüne gönderdiğimiz an/ı/ları
yavşak ki ne yavşak
sonrasında kopuş kaçınılmaz
ince damarın girişine kurulacak barikat
Halbuki ne gerek var böyle şeylere
biz elleri, dudakları, memeleri, sözleri, omuz başlarını, parmak uçlarını, şarkıyı, öpülen avuç içlerini, yeni serilmiş yazlık örtülerin kokusunu unutan insanlar değildik
ah biz değildik karanlıktı sarhoş
zorla içirdiler bize gecenin işlerini
alıkoydu isimlerimizi kolluk düşleri
bi konamadık Themis’ in kefesine olanca masumluğumuzla
Yoksa şimdiye çoktan yine bildiğimiz meyhanelere dökülmüştük
pankartlar üflüyorduk yüzlerimize har har
masa kapıyorduk pencere kenarından erkence gidip
bekliyorduk çoğalalım ki azalsın hesap
Böyle böyle öğrendik
yeniden adlandırabilir kendini kişi başkalarının terk edilişlerinde
kafa kağıtlarındaki şu malum bütün cibilliyetimizin depolandığı son model çipi hükümetin
haklanabilir aynı anda hep bir ağızdan okursak lanetli bir şiiri
herkesten gittiği gibi
ne kadar gidiyorsa herkesten
Öyle gitti bizden de
soğumuş kahvesini kibarca içtikten sonra
içinden bile söylenmeden
daha şimdiden o kadar mühim değildik…
08,08,20
Kocaman düğme
Sımsıkı ilik
Acıtacaksın içimden her geçtiğinde
Uzun oraklarıyla biçecek saçların aklıma düşen sözlerin sütten köpüğünü
Bende hep o terli, ıslak kokusu
sarsıntıları önceden bilen tedirgin köpeklerin
Ruhumun kirişleri kopacak ergin, dirençli gövdene sarıldıkça
Ve sabahlar, akşamlar birbirine karışacak teninin rengini tutturana dek ufukta yanıp sönen gün
Yüzün-yaran-sızın
Nah böyle kafa yaran taşlar kadar sövüyorum kaderlere, allahlara, şarap taslarına filan
da
işin aslı
bende seni unutacak göt yok
Hem vallahi hem billahi
bende seni unutacak şuncacık göt yok…
25,07,20
benden mi kuşların avluya serdiği
mümkün ruh
taş olmuş kanatlarla
saçmalayan gözden düşen bir tüfengi
göçe kalkmış buluta
mümkün mü yüzün başka yerlere haber vermeden çağırsın beni
yoksa yüz yüze bakmamız zor
ve cigara da olmasın
bırakması zor şeyler olmasın aramızda
geçen akşamki şarap nasıl da boktandı öyle
rakı içelim mi, rakı
paylaştıran bir kokusu var anasonun (pimpinella anisum)
gelirken de kuşa çarptım
çok küçüktü, hava da karanlık
inip bakmadım
ama kesin ölmüştür
göğüs kafesinin artık ön camda esneyemeyip teslim olduğunda çıkarttığı sesi duydum
çarpmasaydım iyiydi
kuş için de benim için de
Et non invenietis antequam moriar
, der anneler, bulmadan ölmem
rakı içelim mi rakı
hazır yüz yüze oturmuşken
sana anlatacaklarım var Vergilius …
04,07,20
Yüzlerin atlasında yok dünyalardı
çizgilerinin ucundan tutup keşfetmeseydin
Dönemezlerdi ifadelerinden sana
başka güneşlerle doldurmaya çekirdeklerini
Ayrı ayrı yörüngelerden çıkıp birleştiler Esmer -nerdeyse karanlık- memelerinden
emdiler tanrının daha güzel günahlarını
uzak ışıkların cemâziyelevvelinden…
30,06,20
hiçliği bitmiş tanrı nasıl yapışırsa diğerlerinin eteklerine
yalvararak bir tutam yokluk için
ben de otlakçısıyım bomboş ağızımla uzun geceler boyu rüyalarını dünyaya sayıklayanların
tuz ve duman sadece sözüme ektiğim
birikiyor saçma kadar küçük defterlerde saçları birbirine karışmış kirli serçeler
sarhoş tayfaları alfabenin
bir cigara daha
yakıp ver bu sefer
her yerin cehenneminden istiyorum
22,06,20
kalkıyordun koltuktan, o oturuyordu; kalkıyordu sen oturuyordun
birbirinizin sıcağının peşinde
ne iyiydiniz
kediyle sen
miskin zamanların dışında
eski sevgilinin fotoğrafına bakıp kendine dokunuyordun
bir eylem olarak yağmuru seçmiştin
mezarlarını bulunca dişleri kesilmiş fillerin tırmalamayı bıraktın saçlarını
kuşlara böldün kendini
aklın uçup yuvasından
deliliğin göç rotasında bir yerler edinene dek
çatlayan çekirdeğe de sızdın havadan, sudan, topraktan önce
dişleri kamaştıran mayhoşluğusun artık eriklerin…
14,06,20
Photo by Thaís Silva on Pexels.com
Ağzımızı zorla açarak dişlerimize lehimlediğiniz çürük sözle
çiğnedik ve tükürdük
bince zaman
ibneleri ve orospuları
şimdilerdeyse vazgeçiyoruz
– kimimiz rahvan, kimimiz dörtnala-
parmakladığınız izden, etimize kazınmış mührünüzden, bahşedilmiş renkli irislerimizden
döndük evraklara işlediğimiz imzadan
siz ateşe bel bağlamışlar
bizi yaktığınız yerde tüten duman şut çekecek yedi kat göğünüze
siz ateşe meyilliler yıkılın annemin önünden
yeniden tanıyacak beni küllerimden…
08,06,20
